بوی خوش خاطره....
بوی خوش خاطره.... ای نام تو بهترین سرآغاز بی نام تو نامه کی کنم باز
اندر احوالات خانواده من موقعی که بوی خوش مدرسه به مشامشون میرسه
خواهرم که درسش تموم شده برادرم پدرم مادرم
شاعر این مثنوی دیوانه نیست با ریاضی خوانده ها بیگانه نیست
روز و شب خواب ریاضی دیده ام خواب خط های موازی دیده ام
کاش در دنیا نشان از غم نبود صفر صفرم اینقدر مبهم نبود
ای ریاضی ای ریاضی چیستی؟ میبری هردم به تیغت کیستی؟
تا که اسمت بر زبانم سبز شد کل مغزم پیچهایش هرز شد
چون برای درسهایی مثل جبر گاو نر میخواهد و یک مرد گبر
بچه ها از قضیه گریان می شوند بهر اثباتش پریشان میشوند
روزها در محضر فیثاغورث میشویم دیوانه و بی حال و حس
میرود گاهی به چپ گاهی به راست مثل یک دنباله ی ناهمگراست
از ریاضی گشته خر باهوش تر کرده کمتر راه خود را بر وتر
قضیه ای می برد دائم به کار قضیه ای در هندسه نامش حمار
بازهم خواب ریاضی دیده ام خواب خط های موازی دیده ام
شیب هرخط رابه تندی می دوم گوش هر ایگرگ پریم را می جوم
گاه خط ها را موازی می کنم با توان ها نقطه بازی می کنم
گاه در زندان قدر مطلقم گاه اسیر زلف حد و مشتقم
مردم از ایکس و ایگرگ داد داد روزهای با ریاضی یاد باد
